به هر بهونه‌ای بودم تونستم وارد کانال م بشم و باهاش بحث سیاسی کنم راجع به ایده‌هام و اتفاقاتی که داره می‌افته. خیلی آدم caringای‌ـه. خیلی با حوصله‌ست و جواب میده و وقتی باهاش حرف می‌زنی حس نمی‌کنی تو موضع ضعف قرار داری یا بهت توهین میشه. تهش نتیجه‌ای نداشت ولی خب باب صحبت باز شد بهرحال. همین هم خوشحال‌کننده‌ست. درست شبیه تمام لایک‌هایی که ا.م برای استور‌ی‌هام می‌ذاشت. دلگرم‌کننده بود. یه لایک هم برای استوری کلوس‌ام درمورد مهاجرت گذاشت و من اینطوری بودم که عه! :)) بیا منم ببر مرد :))
س.الف هم حالش خوب بود. می‌خوام در چند روز آینده برم بهش بگم که خیلی بیشتر از «چند روز» که خواسته بودی برای فکر کردن بهت مهلت دادم، و می‌خوام این غیبت درمورد مساله‌ای که نیازه درموردش حرف بزنیم رو برای خودم تفسیر کنم. خیلی دلم می‌خواد اون وبلاگ بی‌جونی که براش زدم و هیچ توجهی بهش نکرد رو به روش بیارم. مثل یه زخم گنده‌ست برام.
ریحانه م هم حالش خوب بود. همین الان جواب پیامم رو داد و گفت که حالش خوبه و ازم تشکر کرد که حالش رو پرسیدم.
هیچ هم دوست ندارم فردا به مدت سه چهار روز، اینترنتم قطع باشه و هیچ خبری از هیچ چیزی نداشته باشم. چون بدون وای‌فای نمی‌تونم وصل بشم و هیچ‌کاری کنم.
امروز هم کلاسهای درس رو کنسل کردیم و تشکیل ندادیم.
