میتونستی به بیشتر از دوتا ایموجی اکتفا کنی؛
راستشو بگم؟ دارم ناامید میشم.
شاید من واقعا بیخودی دارم فکر میکنم که تو آدم درست و خوبی هستی. شاید واقعا اگه باهات زیر یه سقف زندگی کنم بفهمم که اصلا یه آدم دیگه بودی. من واقعا کمبود محبت دارم، بخاطر خانوادهای که توش بزرگ شدم، و فکر میکنم که تو ترس و ابایی نداری از اینکه ابراز علاقه کنی، تو راحت بهم میگی "دوستت دارم" و انقدر بهم گفتن که مردها فلانن و اصلا ابراز علاقه بلد نیستن که باورم شده. ولی الان فکر میکنم امروزیها راحت این کارو میکنن، تو قرن بوق که زندگی نمیکنیم!
میدونی، فکر میکنم خیلی دلم رو به "دوستت دارم" هاش خوش کردم. ولی حس میکنم چیز بیشتری از این نداره. حس میکنم بازم اونقدری که باید برای من نیست و بهم اهمیت نمیده. نمیدونم، فکر میکنم طبیعیه. یا شایدم من دارم زیاد گیر میدم. حس میکنم حواست به دخل و خرج و پول و اینا نیست. حتی یه ماشین نداری، خونه که هیچی.